|
|
|
İtalyan Mutfağı |
 |
gül
Şef Aşçıbaşı
Kayıt: 08.08.2007
Mesajlar: 10638
Şehir: izmit |
Kısa URL: https://ml.md/lc159397
Gönderme Tarihi: 13.Ağu.2021
355 defa indirildi / yazdırıldı
|
Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
İtalya'nın birçok uygarlığa ev sahipliği yapmasının yanında her ürünün yetiştirilebilmesine olanak sağlayan uygun iklim koşullarına sahip olması, ürün ve mutfak zenginliğine zemin hazırlamıştır. Ülkede yaşayan ya da ülkeyi işgal eden farklı toplumların farklı alışkanlıkları da İtalyan Mutfağı üzerinde çeşitlilik sağlamıştır. Kuzeyde hububat ürünlerinin güneyde ise narenciyenin, iç kesimlerde küçükbaş ve büyükbaş hayvancılığın ve kıyı kesimlerinde deniz ürünlerinin bol miktarda yetiştirilip elde edilmesi, bu ürünlerin sadece İtalyan Mutfağı'nın temel kullanım malzemeleri olmasının yanında ihracat kalemleri arasında da yer almasını sağlamaktadır.
İtalyan Mutfağı'nın temel ürünü olarak da gösterilen makarna(pasta) ve pizza tahıl zenginliğinin bir göstergesi olarak düşünülebilir. Aynı zamanda peynir çeşitliliği de hayvancılık alanındaki üstünlüğünün bir yansımasıdır. İtalya'nın farklı özelliklerde ürün yetiştirmesi ve kozmopolit bir uygarlığa sahip olması; ürün ve üretim yöntemlerinde de farklılıklar ortaya koymaktadır. Bir taraftan güveç yemekleri göze çarparken diğer taraftan deniz ürünleri ağırlıklı salatalar dikkat çekmektedir. İtalya aynı zamanda kahve kültürünün de başkentlerinden birisidir. Kapuçino ve espresso başta olmak üzere birçok ülke tarafından bilinen önemli bir imaja sahiptir.
İtalya dondurma üreticisi ülke olarak da bilinir. Özellikle kuzey bölgelerinde yetiştirilen küçükbaş hayvanlardan elde edilen süt; peynir üretiminin yanında dondurma sektörüne de hayat vermektedir. Ülkede dondurma sade veya farklı tatlı ürünlerle sıkça tüketilmektedir.
Günümüzde birçok kaynakta Fransa mutfağının İtalyan Mutfağı desteğiyle ortaya çıkışından bahsedilmektedir. Benzer biçimde sofra kuralları ve uygulamalarının da ilk örneklerinin bu ülkede görüldüğü bilinmektedir. Bu açıdan bakıldığında İtalya'nın Avrupa mutfak kültürünün mimarlarından birisi olduğu da düşünülebilir. İtalya genel ülke mutfakları klasmanında geride kalmış gibi görünse de bilinen odur ki dünya mutfaklarına çok farklı lezzetler ve kavramlar da kazandırmıştır. Bu bölümde İtalya'nın tarihi, coğrafi özellikleri, mutfak kültürü ve beslenme alışkanlıklarının yanında; sahip olduğu önemli ürün ve üretim özellikleri ile bu mutfağının yemeklerine ilişkin örnek reçeteler sunulmuştur.
İtalyan MutfağıCnı domatessiz, İspanyol Mutfağı'nı bibersiz, Fransız Mutfağı'nı ise patatessiz (fries) düşünmek mümkün değildir fakat sadece iki üç asır önce domates, biber ve patates bu mutfaklara giriş yapmıştır (Santich, 1995: s.1). Zaman içerisinde ülkelerin mutfaklarına diğer kültürlerden ürünler girmiş ve bu mutfaklarla bütünleşmiştir. Kültür etkileşimlerinin mutfakları da etkilediğini söylemek mümkündür.
İtalyan Mutfağı'nı Roma ve Yunan Mutfakları biçimlendirmiştir. İlk olarak Sicilya Mutfağı ortaya çıkmıştır. Arapların adayı işgalleri sonucunda başta spagetti olmak üzere pirinç ve sebzelerin bu bölgeyle tanıştırıldığı düşünülmektedir. Ayrıca Normanlar'ın da balık ve güveç yemeklerini İtalyanlar'a öğrettiği söylenmektedir. Sicilya günümüzde olduğu gibi o dönemlerde de peynir üretimi konusunda popülerlik kazanmıştı. O dönemlerdeki gelişmelerden birisi de saklama yöntemleridir. Başta et ve balık olmak üzere birçok gıda, salamura, tütsüleme ve turşu gibi yöntemlerle saklanarak tüm yıl boyunca kullanımı sağlanırdı.
adalarının yüz ölçümü toplam yüz ölçümünün %16'sını oluşturmaktadır. Adalar aynı zamanda önemli yerleşim merkezleri olarak bilinmektedir.
İtalya genel olarak Akdeniz ülkesi olarak tanımlanır ve bu bölgenin iklim özelliklerini taşımaktadır. Yaz ayları Türkiye'de olduğu gibi sıcak ve kurak, kış ayları ise ılıman ve yağışlıdır. Yağış düzensizlik göstermektedir. Ancak kuzeye gidildikçe Akdeniz ikliminin özellikleri ortadan kalkmaya başlamaktadır. Karasal iklimin özelliklerinin baskın olduğu Kuzey İtalya'da, Po Ovası kışı oldukça soğuk yaşamaktadır. Ancak yaz ayları bu bölge için boğucu derecede sıcak geçmektedir. Kuzeyi ilkbaharda, güneyi ise kış aylarında yağışlı geçen İtalya; aynı zamanda yağışı bol bir ülkedir. Bu, ülkenin %20'sinin ormanlık alandan oluşmasından da etkilenmektedir.
İtalya, Türkiye'nin güneyi gibi önemli bir narenciye ülkesidir. Aynı zamanda zeytin üretiminin de bol olması nedeniyle diğer Avrupa ülkelerine olan tarım ihracatı bulunmaktadır. İtalya aynı zamanda önemli bir tahıl deposudur. Başta pirinç ve buğday olmak üzere birçok tahıl çeşidi ülkede yetiştirilmektedir. İtalya'nın sulama olanakları ve ovalarının zenginliği özellikle büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliği konusunda da avantaj sunmaktadır.
Üç tarafının denizle çevrili olması ve ada zengini bir ülke olması, İtalya'yı deniz ürünleri konusunda da avantajlı hâle getirmektedir. Farklı balık çeşitleri ve diğer deniz ürünlerinin zenginliği bir bakıma ülke mutfak kültürünü de yönlendirmektedir. Nitekim balıklı pizzalar ve deniz ürünlerinden yapılan salatalar bunun tipik yansımalarıdır.
İtalya, maden konusunda da avantajlı bir ülkedir. Sicilya; doğalgaz ve petrol açısından, diğer bölgeler ise özellikle kömür, demir ve bor madenleri açısından zengin yataklara sahiptir. Ülkeyi popüler hale getiren madenlerden biri de mermerdir.
Mutfak kavramı ile ulusların yalnızca mutfaklarına ilişkin yiyecek ve içecekleri değil aynı zamanda bunların hazırlanışı, pişirimi, tüketimi, saklanması ve servisine yönelik teknikler, servis esnasında tercih edilen araç ve gereçler, mutfağın konumu ve mimarisi, toplu yemek törenleri ve bu noktada gelişen inanç ve uygulamaları da kapsayan, öznel bir kültürel yapı akla gelmektedir.
Akman ve Mete'ye (1998) göre gerek kullanılan malzemeler ve gerekse pişirilen yemekler bakımından dünyanın sayılı mutfaklarından birisi İtalyan Mutfağı'dır. Avrupa mutfakları içerisinde en eskisi olması nedeniyle birçok Avrupa mutfağına öncülük etmiştir.
Yemek ile ilgili en eski kaynaklardan biri M.Ö 4. yy.'da Archestratus'un (Sicilyalı Yunan filozof) yazdığı “Hedypatheia (Lüks Yaşam)” adlı eserdir. Archestratus bu eserinde Güney İtalya'da Yunan kolonilerinin mutfağı ve yemek pişirmesiyle ile ilgili bilgiler vermektedir (Rice, 2012; Condello, 2014). İtalyan Mutfağı'na ait ipuçları Platina'nın (asıl adı Bartolomeo Sacchi) 1470 yılında Roma'da yayımlanan “De Honesta Voluptate Et Valetudine (Doğru zevk ve iyi sağlık üzerine)” adlı eserinde yer almaktadır. Platina bu eseri yazarken “Martino, Apicius, Plinius ve Galenos” gibi başka yazarların eserlerinde yer alan bilgilere de yer vermiştir.
İtalya'nın tarih ve medeniyet zenginliği mutfak kültürüne de yansımıştır. Etrüskler ve Romalılarla başlayan süreç günümüz İtalyası'na kadar uzanmaktadır. İlk mutfak kitabının 13. Yüzyılda yayınlanan Liber de Coquina olduğu sanılmaktadır. Fransa Mutfağı'nın inşasında da en önemli aktör olarak gösterilen İtalyan Mutfağı üzerine 1475 yılında yayımlanan kitapta ise 240 adet yemek tarifi verilmiştir. Daha sonra başta Fransızca olmak üzere farklı dillere de çevrilen kitabın yazarı Maestro Martino'dur. Martino aynı zamanda dönemin usta aşçılarından birisi olarak da bilinmektedir. Ancak bu alanda yazılı eserlerin MÖ'ye dayandığı da bilinmektedir. İlk eserlerde yalın yemek kültürü ön plana çıkmış olsa da ilerleyen süreçte farklı bitki ve baharat kullanımı üzerinde durulmaktadır.
Farklı kavimlerin yerleşim merkezi olması bu mutfağı da karma haline getirmiş, ilerleyen dönemde Fransa mutfağı üzerinde etkide bulunmuştur. Karma mutfak kültürünün yanı sıra, kendine özgü korunmuş özel mutfaklar da söz konusudur. Roman, Toskana ve Venedik mutfakları bunlardan bazılarıdır. Güneyde kullanılan soslar ve pişirme yöntemleri açısından Akdeniz kültürü, kuzeyde ise Fransız etkisinde tereyağı ve pirincin yaygın kullanımı dikkat çeker. Almanya ve Avusturya'dan da etkilenen mutfakta, domuz yağı ile birlikte diğer yağlar da kullanılmaktadır. Makarnalar, soslar bölgelerin kültürlerine göre farklılık kazanır. İtalyan Mutfağı'nın hammaddeleri genel olarak Akdeniz ürünlerinden oluşmaktadır. Güneyde mısır unu, kuzeyde pirinç geniş alanda kullanılır. Et olarak domuz ve sığır eti kullanımı yaygındır. Her bölgede makarna yaygındır. Tavuk, ördek ve kuş etleri tüketimi de söz konusudur.
Balık ve deniz ürünlerine karşı büyük bir talep bulunmaktadır. Orfoz, ton balığı, sardalye en çok tercih edilen balık çeşitleridir. Bununla birlikte ahtapot, kalamar, karides ve midye gibi deniz ürünleri de çok tüketilir. Meyve olarak turunçgiller, kavun, karpuz, çilek, elma, incir, armut ve şeftali yetiştirilir.
Ayrıca bağcılık ve üzüm yetiştiriciliği de yaygındır.
Zeytin daha çok yağı için yetiştirilmektedir. Sebzeler olarak domates, patates, marul, roka, kabak, enginar, soğan ve sarımsak her mutfağın temel malzemeleridir. Koyun ve manda sütünden yapılan peynirleri meşhurdur. Pirinç özellikle kuzey bölgelerde yapılan yemeklerin temel hammaddesidir. Kendine özgü ekmekleri ve pizza çeşitleri dünya çapında bilinmektedir.
Genel bir bakış açısıyla; Roma yemekleri güveç üzerine kuruluyken, Floransa'da yumurta, Ceneviz'de ise sebze yemekleri ön plana çıkmıştır. İtalyan Mutfağı'nın temelini oluşturan bu üç yöre mutfağı tatlı açısından tartlar ve turtalar konusunda birleşmektedir. İlerleyen süreçte sebzelerin bir garnitür olarak kullanılmasının yanında ana yemek olarak da değerlendirilmesi söz konusu olmuştur. Zeytinyağı ve baharat kullanımı yaygınlaşmaya başlamış; limon, üzüm (koruk) ve portakal suyundan yemek soslarında yararlanılmıştır. Bu dönem aynı zamanda sofra kurallarının belirlenmeye başlamış olmasıyla da dikkat çekmektedir. 18. yüzyılda usta aşçıların yanında ev hanımlarına hitap eden kitaplar da yayımlanmaya başlamıştır. Özellikle et, balık ve sebze yemeklerinin tariflerinin yer aldığı magazin dergileri ve kitaplarda rafine yiyeceklerin tüketilmemesi gerektiği vurgulanıyordu.
19. yüzyıl profesyonel anlayışın pekiştiği dönem olarak dikkat çeker. Taze sebze ve meyve tüketimi özendirilirken, et yemeklerinin sindirim açısından sıkıntı yaratabileceği bu dönemin yargıları arasındadır. Farklı soslarla tatlandırılan makarnalar (pastalar), peynirin geniş alanda kullanımı ve zeytinyağı ile hazırlanan sebze yemekleri bu dönemde ön plana çıkan akımlar olarak dikkat çekmektedir. Günümüz İtalyan halkının temel beslenme ve mutfak kültürleri de bu dönemle birlikte şekillenmiştir.
İtalya'nın en temel gastronomi alanlarını oluşturan bölgeleri sıralamak gerekirse; Abruzzo-Molise, Apulia, Calabria-Lucania, Emilia-Romagna, Liguria, Lombardy, Naples-Campagna, Piedmont, Rome-Lazio, Sardinia, Sicily, Tuseany, Umbria-Marche ve Veneto'dur. Bu bölgeler; Kuzey İtalya, Merkez İtalya ve Güney İtalya olmak üzere üç farklı kategoriye ayrılabilir.
İklim şartları nedeniyle bol yetişen sebze, meyve ve tahıl, İtalyan Mutfağı'nın büyük bir kısmını oluşturmaktadır. Ülkenin kendisi gibi yemekleri de malzeme ve tarz bakımından yöreden yöreye farklılıklar gösterir. Bunun sebebi ise Roma'nın çöküşünden sonra İtalya'nın birden fazla başkente sahip bir ülke olmasıdır. Diğer bir sebep ise coğrafyasıdır. Özellikle kuzey ve güneyde bulunabilen ana gıda maddeleri, yiyecek çeşitlerindeki farklılığın diğer sebebini oluşturmaktadır.
İtalyan Mutfağı, dünya mutfak literatüründe çok etkin konuma sahip olmasa da bazı özellikleri ile tanınmışlığı ortadadır. İlgili literatür Fransız Mutfağı'nın bugünkü konumuna ulaşması konusunda en önemli etkenin İtalyan Mutfağı olduğunun altını çizmektedir. Birçok kavime ev sahipliği yapmış olan İtalya; toprakları her kavime ait farklı mutfak kültürlerinden bir kombinasyon şeklinde dikkat çekmektedir. Bulunduğu coğrafi koşulların her türlü tarıma elverişli olması ülkeyi üretim açısından da zengin kılmaktadır. Pizza, makarna, kahve ve peynir denildiğinde akla gelmesi de İtalyan Mutfağı'nı ön plana çıkarmaktadır. İtalyan Mutfağı'na özgü hususları ve özelliklerini şu başlıklar altında özetlemek mümkündür;
İtalyan Mutfağı'nın temel taşı ülkede pasta olarak ta tanımlanan makarna çeşitleridir. Güney ve Kuzey İtalya'ya göre çeşitleri farklılaşsa da birçok İtalya evinde her gün makarnanın yapıldığı bilinmektedir. Spagetti, Penne ve Fusuli en yaygın bilinenleridir. Makarna zenginliği, makarna hazırlama teknikleri ve soslarının zenginliğine de yansımaktadır. Fesleğen otundan mozarella peynirine kadar birçok yan ürün makarnayla birlikte kullanılmaktadır.
İtalyan Mutfağı kozmopolit bir özelliğe sahiptir. Roma, Yunan, Bizans ve Arap mutfaklarının bir karması olan bu mutfakta her yöre, etkisi altında kaldığı kültürün mutfak kültürü izlerini taşımaktadır. Bu ülkenin önemli zenginlikleri arasındadır.
İtalyan Mutfağı aynı zamanda peynir zengini bir mutfaktır. Ülkede çok sayıda peynir çeşidi ve buna bağlı olarak farklı peynir tüketim alışkanlıkları dikkat çekmektedir.
İtalya birçok ülke gibi kahve yetiştiren bir ülke olmasa da kahve; İtalya tarzı ile önem kazanmıştır. Espresso ve kapuçinonun dünya genelinde öneme sahip olmasındaki doğuş noktası İtalya'dır. Bu iki kahvenin yanı sıra farklı birçok kahve çeşidinin de anavatanı bu ülkedir.
İtalya aynı zamanda pizzanın merkezidir. Pizza ile İtalya kavramı iç içedir. Ülke bu önemli özelliği aynı zamanda bir buğday üretici ülke olmasına bağlıdır. İtalya'nın özellikle kuzeyi hububat açısından üretime elverişlidir.
İtalyan'ın en önemli ürünlerinden birisi de risottadır. Bu ürün dünya mutfakları arasında sıklıkla yer almaktadır. Mantar, deniz ürünleri ve kıymanın pirinç içerisinde oldukça yavaş biçimde kaynatılmasıyla elde edilir.
Domates, sarımsak, fesleğen, patlıcan ve deniz ürünleri geniş alanda kullanılma özelliğine sahiptir. Makarnalar, salatalar ve ana yemekler özellikle bu beş ürünün farklı kullanım esaslarına dayalıdır. İtalya aynı zamanda bir çorba ülkesidir. Özellikle kış aylarında tüketimi yaygın olan çorbalar daha önce bahsi geçen temel beş ürün bileşimi ile hazırlanmaktadır.
İtalyan Mutfağı'nda öne çıkan bir diğer özellik ise farklı ülkelerin mutfaklarında başlangıç olarak kabul edilen soğuk tabakların, İtalyan Mutfağı'nda ilk ve ikinci tabakların arasında bir dinlenme fonksiyonu olarak görülmesidir.
İtalyan Mutfağı'nın temel özelliklerinden birisi de öğünleri ve beslenme alışkanlıklarıdır. İtalya'da başlangıç yemeği makarnadır. Ancak İtalyan Mutfağı'nda sebzeler ana yemek olarak değerlendirilmemektir. Bunun yerine et yemekleri ve balık dikkat çekmektedir. Bunu peynir çeşitleri ve tatlılar izlemektedir.
İtalyan Mutfağı tart, turta ve kek gibi tatlılar konusunda da popülerdir.
Kuzeyliler, yemek pişirirken tereyağı ve taze salça, pirinç ve yeşilliklerden elde edilen soslar kullanırlar. Güneyliler ise yemeğin pişirilmesinde zeytinyağı, konserve edilmiş kuru salça ve baharatlı kırmızı soslar kullanırlar.
İtalyan Mutfağı'nın içerikleri aşağıda kısaca verilmiştir:
Peynir çeşitleri İtalyan Mutfağı'nın oldukça büyük bir çoğunluğunu oluşturmaktadır.
Başta parmesan ve mozarella olmak üzere çok çeşitli peynirler bu mutfakta bulunmaktadır.
Dünyaca ünlü pizza, İtalyan Mutfağı için çok önemlidir.
Makarna kesinlikle İtalyan Mutfağında ilk sırada yer almaktadır. İtalyanlar, ekmek gibi günlük makarnalar üretir ve hergün makarna tüketir. Makarnaların servisinde bolonez, napoliten, pesto ve arabiatta gibi soslar kullanılmaktadır.
Pirincin nişastasını salarak kremamsı bir lezzet elde edilmesiyle yapılan risotto, İtalyan Mutfağı'nın popüler lezzetlerinden biridir.
Fotoğraf "gül" tarafından gönderildi. 10.05.2024
|
İtalyan Mutfağı ve Yemek Kültürü |
|
gül
Şef Aşçıbaşı
Kayıt: 08.08.2007
Mesajlar: 10638
Şehir: izmit |
Kısa URL: https://ml.md/lc178120
Gönderme Tarihi: 08.Haz.2024
123 defa indirildi / yazdırıldı
|
https://www.cumhuriyet.com.tr
İtalya’da mutfak kültürü MÖ 4. yüzyıla kadar uzanmaktadır. İtalyanların bilinen ilk yemek yazarı 4. yüzyılda Sicilya'nın Siraküza şehrinde yaşamış olan ‘Arkestratus’ isimli kişidir. Mevsimsel ürünlerin kullanımı ile ilgili şiirler yazdı ve yemeğin asıl tadının baharatlarla kapatılmaması üzerinde durdu. Zamanla fetihler, yabancı tüccarlar ile yapılan alışverişler vb. durumlar dünyanın ilk mutfaklarından olan İtalyan mutfağını daha da kökleştirip zenginleştirdi.
İtalyan mutfağının, tüm dünyaya yayılan lezzetlerinden biri olan pizzanın geçmişi ekononik sıkıntı çeken halkın yemeği olmasına dayanıyor. Napoli’li fırıncılar açtıkları ince hamurun üzerine bir takım malzemeler koyarak bunu fakir insanlar için basit ve ucuz bir yemek haline getiriyorlar ancak soyluların da ilgisini çeken bu yemek hızlı bir şekilde ünlenip farklı türler kazanarak günümüze kadar geliyor. Peynir ve şarap çeşitleri bu mutfağın oldukça büyük bir çoğunluğunu oluşturuyor. Kahveler özellikle espresso da fark edilir lezzetler arasında yerini alıyor.
İtalyan mutfağının en ünlü makarna türleri arasında Spaghetti, penne, maccheroni, fettucine, linguine, fusilli ve içleri dolgulu olan ravioli ve tortellini yer alıyor. Bu makarnaların en vurucu noktası ise elbetteki ki kuvvetli lezzetlere sahip olan sosları. Bolonez, napoliten, pesto ve arabiatta en çok bilinenler arasında yer alıyor. Bolonezin ana maddesi domates ve kıyma iken napoliten etsiz, yalnızca domatesten oluşuyor. Pesto sos zeytinyağı, fesleğen gibi ürünleri barındırırken arabiatta acılı ve zeytinli bir domates sos olma özelliğini taşıyor.
Bu kadar fazla makarna çeşidinin yanı sıra azar azar ve yavaşça eklenen suyla pirincin pişirilmesinden doğan risotto da yerini alıyor. Risotto deniz ürünleri, kıyma, sebze ya da mantar gibi seçeneklerle sunuluyor.
Coğrafi konumu dolayısıyla bol miktarda zeytinin dolayısıyla zeytinyağının üretildiği İtalya’da yediğiniz hemen hemen her yemekte bu yoğun ve leziz tadı bulabilirsiniz. Makarna ve pizza gibi hamur işlerinin bu kadar yaygın olmasının en temel sebebi ise ülkenin neredeyse her yerinde yetişen buğdaya dayanıyor.
Bu mutfakta çorbalar da önemli yer tutuyor. Ülkemizde de restaurant menülerinde sıklıkla görebileceğimiz minestrone olarak adlandırılan sebze çorbası diğer çorbalarda olduğu gibi bruschetta ile servis ediliyor. Bruschetta İtalyanların sarımsaklı ekmeği olarak da adlandırılabilir.
İtalyanların en ünlü tatlısı hepimizin bildiği gibi tiramisu. Tiramisu kedi dili bisküvi, maskarpone peyniri ve kahve liköründen yapılıyor. İtalya'nın Roma şehrinde doğan farklı şeker çeşitleri ve farklı meyvelerle yapılan dünyaca ünlü bir dondurma haline gelen gelatoyu unutmamak gerekir.
Pizza Margherita, adını Kraliçe Savoylu Margherita’dan alan ve kırmızı-beyaz-yeşil renkleriyle İtalya’nın sembolü olan Margherita pizza, en temel pizza olarak görülüyor. Sadece peynir ile hazırlanır. Ek olarak fesleğen, sarımsak ve sos kullanılabilir. Bu nedenle vejetaryen menüleri için de uygun bir pizzadır. Hamurun üzerine marinara sosu, mozzarella peyniri ve fesleğen yaprakları eklenmesiyle elde ediliyor.
Son yıllarda İtalyan mutfağından en çok karşılaştığımız tariflerin başında ise gnocchi geliyor. Gnocchi’nin yalnızca üç temel malzemesi bulunuyor: Patates, un ve yumurta sarısı. Gnocchi, pek çok farklı şekilde hazırlanabiliyor. En bilindik haliyle pesto sos ve domates sosu ile hazırlanıyor.
|
|
İtalyan Mutfağı Tarifleri Diğer Konular
|
|
